Minsan nagigising na lang akong badtrip. Napapa-what da hell sa tuwing ididilat ko ang aking mga mata, naiinis with no apparent reason, basta, plain badtrip. Minsan naman naitatanong ko sa sarili, what the hell am I doing here? Why am I here? At susunod na ang feeling of emptiness, yung para bang may kulang sa buhay ko at nababadtrip ako dahil hindi ko alam kung ano. Epekto na rin siguro ng bagbaba ng morale ko dahil sa masyadong mahabang panahon ng pananatili sa lugar na limitado lang ang pwedeng galawan, sabayan pa ng mga kasamang kailangang pagtuunan ng napakahabang pasensya. Hindi rin nakakatulong ang makitang umuwi na ang ibang kasamahan mo dahil tapos na ang kontrata nila, mas nakakapagdulot lang ng pangungulila at pagiisip na mahabang panahon pa ang kailangan mong bunuin bago ka makauwi.
Pasalamat na lang din ako ngayon dahil kahit papaano, nada-divert ang isip ko sa ibang mga bagay. Ang study routine namin ni Jan, ang pag-immerse ko sa wikang Espanyol thru Rosetta Stone, at ang pagsusulat ng kung anu-anong maisip tulad nito kapag wala ng duty o wala ng ibang magawa. Nakakastress na din kase ang makinig sa mga usapan ng kasamahan mo na tungkol kay ganito o kay ganyan at kay kung sino pang Poncio Pilato. Minsan gusto ko na silang sabihan ng, “What the hell is our business with those people? Guys, masyado na tayong makatao!”
*****
Ilang linggo ko na ring nakakasama si Third Mate. Noong una masyadong tahimik sa bridge kung kaming dalawa lang ang nakaduty at walang ibang umaakyat. Ngayon puro kwentuhan na. Mahilig na rin siyang maging pisikal. Dati, he would bump his fist sa braso ko. Kagabi kinurot niya ang dibdib ko. Nice one. Eh kung kurutin din kaya kita? sa isip-isip ko. But no. Hindi pwede ang ganun. Masasabihan ko na lang siya ng, Sir, I am not a stress ball. I repeat, I am not a stress ball.
*****
Kamakailan in-add ako ni ex sa FB *kinilig kunwari*. Great. After almost three years na brineak-up mo ako i-aadd mo ako ngayon? Are you giving me a hint na may pag-asa na muling maging tayo? Pumunta ako sa Timeline niya upang makita kung ano ang latest sa kanya. Darn. May boyfriend siya at senior ko pa.
Okay. *click confirm*
Hindi naman ako acrimonious.
*****
Nahihiya na ako kay Jan dahil ilang araw nang wala kaming discussions dahil sa schedule ng duty ko. Hindi rin ako makapagtype ng mga modules dahil minsan tinatamad na rin ako. Nung nakaraang buwan kasi, dahil hindi naman kami talaga makakapagdiscuss ng mga subjects na pinagaaralan namin, mag-eexchange modules na lang kami. Yun nga lang, tambak na ang modules at exercises na binigay niya sa akin na di ko pa nababasa at nasasagutan at may mga babayarang modules pa ako sa kanya. Hay. Kailangan ko na talagang ayusin ang oras ko at labanan ang procrastination.
*****
Ninety days na lang at bababa na kami ng barko. Pakiramdam ko one thousand years pa iyon. Humahaba ang panahon dahil sa mga kupal na opisyal at mga mahahangin naming kasama. Mabuti na lang may baon akong Pasencia, pero paubos na. Sana pala marami-rami ang binaon ko bago ako sumampa. Mga sampung sako siguro, pwede na.
Naku, kailangang masanay ka na Papa Froi. Kasi panghabambuhay mo nang gagawin ang trabahong 'yan, hanggang sa magretiro ka. Malaking sakripisyo talaga ang work na 'yan. Andaming inconveniences kapalit ng malaking sweldo.
ReplyDeleteDi bale, mabilis lang naman ang 90 days. *hihi*
Grabe naman Sep, parang walang ibang options sa career path na 'to.hehe Sa totoo lang maraming options kapag ayaw mo nang magtagal sa barko, pwede kang magturo sa mga Maritime Schools o kung mataas ang naging posisyon mo, pwede ka sa mga management level na trabaho sa mga shipping companies na land based. Halos pareho lang ang sweldo nun kumpara sa sweldo sa barko, dahil usually, lisensya ang binabayaran sa kanila, yun nga lang, hindi na tax free.
DeleteActually ayokong magtagal sa pagbabarko. Sa mga options na pwede kong pagpilian ngayon, mas gusto ko sa makakapagpataas ng posisyon papunta sa management level. Sa ngayon tiis-tiis lang talaga. Hindi naman kase agad-agad maabot mo ang pangarap mo diba?
Nga eh, gigising na lang ako niyan isang araw disembarkation na.hehe
Ay sorry, nagmagaling na naman si ako. *hahaha*
DeleteIt's true rin naman kase Sep sa ibang tao, yung sinabi mo. Minsan kailangan nilang piliin na pumalaot hanggang sa magretiro.
DeleteMeron ka ba? Lol. Is it the time of the month? Hahaha. Akala ko girls lang ang gumigising ng auto-badtrip mode.
ReplyDeleteThe darkest time daw is when the sun is about to go up. Pinakanakakainip talaga yung kapag malapit na yung matagal na inaantay. Hmmm... What have you been not doing lately that you used to do before? Maybe you should try doing that again :D :D
Yaan mo, next time, yang pasencia biscuit, sasamahan mo na ng sumpak tsaka butong-pakwan. Para target lock, fire in the hole! Hahaha! Boom!
Siguro ganun nga?hehe Yun nga lang walang dugong involved?hehe
DeleteHmmm. Yung in depth discussions siguro. Patapos naman na ang buwan at magbabago na sked ko. Hopefully, maibalik yung routine na yun. :)
Haha! Delikado tayo niyan. Pero matry nga minsan. >_<
anong time of the month ba meron sa mga guys? HAHAHA. Mas matindi pa yata eh... LOL
DeleteNaalala ko nung bata ko, kapag nagbabakasyon ako sa bicol, ang una naming gagawing magkakapatid ay gumawa ng kanya-kanyang sumpak na icoconfiscate din naman ni lola.