Labels: escapade, Sorsogon, Sta. Magdalena, travel

Labels: escapade, Sorsogon, Sta. Magdalena, travel
2014. Another exciting year na naman para sa akin. Hindi ko alam kung bakit pero marami akong inaasahang mangyari at maaring mangyari sa taong ito. Anyways, gusto kong humingi ng pasensya sa aking blogger friend na si Pareng Cyron dahil di ako nakagawa ng tinag niya sa aking All I want For Christmas entry, pero sana natupad ang wish list nya. Gagawa sana ako pero lumipas na ang 25th at wala ni isa man sa mga wishes ko ang natupad. Isa pa, nasa kabundukan ako nung mga panahong iyon. Walang wifi, mahina ang reception ng broadband at medyo busy rin sa kalalakwatsa with the barkadas. Don’t worry, isi-share ko ang ilang moments ng vacation ko sa susunod na mga blog entry.
Labels: escapade, experience, getaway, life, Sta. Magdalena, travel, vacation
“Walang manloloko kung walang magpapaloko,” sabi nga ng isang kasabihang Pinoy. Minsan katangahan lang talaga at poor judgment ang pinapairal ng tao kaya lagi siyang naloloko. Minsan naman, kahit anong ingat ng isang tao para hindi siya maloko, dumadating pa rin sa puntong maloloko at maloloko siya. Tutal magpa-Pasko naman, siguradong marami ang magte-take advantage sa sitwasyon at manloloko na naman ng kapwa nila (though same applies to everyday situation). Ngayon, kapag intentional na naisahan ako ng kapwa ko, hindi ko sila pinagmumura o sinusumpa. Pinapakulam ko sila (just kidding). Sinasabi ko na lang na baka mas nangangailangan sila o di kaya’y bahala na si Lord sa kanila. Kapag naman bigla kong narealize na super katangahan na talaga ang pinairal ko, bumubuntong-hininga na lang ako. Haist.
Appearance can be deceiving; a fruit can look so delicious but in reality,
it doesn’t even appeal to your taste buds
Labels: chinese lansones, experience, fruits, lessons learned, life, point of view, thoughts
I spent time looking back at our ship as the service boat propelled through the dark waters in this part of the Persian Gulf. We were headed to the nearest port, but my mind was still on board the ship. Our disembarkation was unexpected. We’ve been working for hours until dusk when captain announced that off-signers will be leaving that night. I was really exhausted but the fact that we will be returning back to the Philippines soothed every tired muscle of my body. It was a painkiller, making me forget the long and weary transfer of the ship’s stocks for the next voyage. All that’s on my mind was the picture of me and my colleagues on a hotel in Dubai, enjoying ourselves in a luxury that was free of charge, while waiting for our flight by the morrow.